Bankructwo i upadłość firmy – [PORADNIK] od A do Z

Dziś opiszę upadłość firmy krok po kroku, i mimo, że nie będzie to krótka lektura – ważne abyś Ty czytelniku dotrwał do samego końca! bo to czego dowiesz się z dzisiejszego materiału, będzie miało kluczowy wpływ na dalsze Twoje losy i losy Twojego biznesu. No to zaczynamy…

Prowadzenie przedsiębiorstwa jest związane z ryzykiem konieczności ogłoszenia bankructwa firmy. Może się zdarzyć, że kontrahent nie zapłaci Ci należności, a Ty będziesz musiał ponieść związane z tym opłaty publicznoprawne (ZUS, US) i tak właśnie możesz popaść w spiralę zadłużenia. To może zdarzyć się każdemu przedsiębiorcy…

Jeżeli nie masz możliwości spłaty powstałego zadłużenia, a Twoja działalność gospodarcza przestaje był rentowna, stosownym działaniem może być zakończenie działalności poprzez ogłoszenie upadłości firmy.

Materia związana z postępowaniem upadłościowym regulowana jest przez Ustawę z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe. Jej przepisy stosuje się do przedsiębiorców w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Art. 43¹ Kodeksu cywilnego [Pojęcie przedsiębiorcy]

Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 33¹ § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.

Postępowanie związane z ogłoszeniem upadłości dotyczyć może zatem, zarówno osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, ale także spółek osobowych i kapitałowych.

Podstawy ogłoszenia upadłości

Ogłoszenie upadłość firmy możliwe jest w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny. Postępowanie dotyczy dłużnika, to znaczy podmiotu obowiązanego zarówno z tytułu zobowiązań prywatnoprawnych, jak i publicznoprawnych i nie ma znaczenia, z tytułu jakiego rodzaju zobowiązań dłużnik stał się niewypłacalny.

Nie jest jednak podstawą do ogłoszenia upadłości dłużnika zagrożenie niewypłacalnością. W konsekwencji wykluczone jest posługiwanie się potocznym pojęciem niewypłacalności, rozumianej jako „niezdolność do dotrzymania swoich zobowiązań finansowych, wypłacenia komuś pieniędzy”.

Ponadto pojęcie niewypłacalności używane w innych aktach prawnych, może nie być tożsame ujęciem uznawanym przez ustawę prawo upadłościowe.

Co zatem oznacza, że dłużnik jest niewypłacalny?

Ustawa reguluję tę materię w przepisie art.11. I tak:

…dłużnik staje się niewypłacalny, jeżeli utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych.

Innymi słowy, sam fakt, że dłużnik nie wykonuje wymagalnych zobowiązań pieniężnych, nie przesądzałby jeszcze o stanie niewypłacalności.

Wspomnieć też należy o istniejącym domniemaniu, zgodnie z którym uznaje się, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące.

Przejawem niewypłacalności jest dopiero utrata zdolności do wykonywania zobowiązań pieniężnych i zarazem wymagalnych, tj. faktyczny brak możliwości zapłaty długów, według racjonalnej i obiektywnej oceny, zarówno obecnie, jak i w najbliższej przyszłości.

Utrata zdolności do wykonywania zobowiązań może pojawić się jako zjawisko natychmiastowe, ale także jako zdarzenie, które wymaga posłużenia się dłuższą jednostką czasu w historii finansowej dłużnika.

Przesłanka “utraty zdolności do wykonywania zobowiązań pieniężnych“, wymaga dokonania pewnej oceny przez sąd.

W przypadku dłużnika, który jest osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, uznaje się, że niewypłacalność istnieje również wtedy, kiedy jego zobowiązania pieniężne przekraczają wartość jego majątku, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące.

W tym wypadku również istnieje domniemanie, w świetle którego uznaje się się, że zobowiązania pieniężne dłużnika przekraczają wartość jego majątku, jeśli zgodnie z bilansem jego zobowiązania, z wyłączeniem rezerw na zobowiązania oraz zobowiązań wobec jednostek powiązanych, przekraczają wartość jego aktywów, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące.

Nadmierne zadłużenie

W tym wypadku mówi się o tzn. nadmiernym zadłużeniu. Przesłanka nadmiernego zadłużenia jest ograniczona w ten sposób, że przepisy odnoszące się do tej przesłanki nie mają zastosowania do handlowych spółek osobowych, w których co najmniej jednym wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem jest osoba fizyczna.

O przedmiotowym jest mowa w przepisie art. 11 ust. 7 prawa upadłościowego. Można stwierdzić, że omawiana przesłanka ma zastosowanie do:

1. osób prawnych;
2. handlowych spółek osobowych, w których żaden ze wspólników odpowiadających za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem nie jest osobą fizyczną;
3. pozostałych jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną.

Przy analizie tej przesłanki zadłużeniowej (nadmierne zadłużenie), należy brać pod rozwagę wszelkie zobowiązania pieniężne dłużnika, tzn.:

• zobowiązania wymagalne, jak i niewymagalne,
• bilansowe, jak i pozabilansowe,
• publicznoprawne, jak i prywatnoprawne.

Niewypłacalność przedsiębiorcy jest przedmiotem badania ze strony sądu przy rozpoznawaniu wniosku o ogłoszenie upadłości. Trzeba pamiętać, że samo zaprzestanie wykonywania wymagalnych zobowiązań pieniężnych nie oznacza jeszcze, że ziściła się podstawa niewypłacalności w postaci utraty płynności.

Sytuacja ekonomiczna przedsiębiorcy może ulegać zmianom. Dłużnik może być niewypłacalny w czasie składania wniosku o upadłość, niemniej w dacie rozpoznawania sprawy przez sąd jego sytuacja może być już inna i odwrotnie.

Co w takim przypadku? W orzecznictwie uznaje się, że o spełnieniu przesłanek upadłości decyduje stan rzeczy z chwili orzekania.

Bankructwo firmy – przyczyny

Przyczyny niewypłacalności mogą być bardzo różne. Można podzielić je na zewnętrzne – tutaj można wymienić np.:

• wahania kursów walut,
• poziom stóp procentowych,
• niestabilne prawo,
• niewypłacalność strategicznego kontrahenta,
• wzrost cen,

…oraz na wewnętrzne – czyli np.:

• polityka finansowa prowadząca do wysokiego poziomu zadłużenia,
• podejmowanie zbyt dużych projektów inwestycyjnych,
• prowadzenie działalności handlowej ponad możliwości finansowe,
• duża konkurencja na rynku.

Wymienione czynniki w różnym stopniu wpływają na niewypłacalność firmy. Jedne z nich oddziałują w sposób bezpośredni, a inne jedynie w sposób pośredni.

Podmioty uprawnione do wystąpienia z wnioskiem o ogłoszenie upadłości

Wniosek o ogłoszenie upadłości może zostać zgłoszony przez dłużnika lub też przez każdego z jego wierzycieli osobistych, a ponadto:

1. w stosunku do spółki jawnej, spółki partnerskiej, spółki komandytowej oraz spółki komandytowo-akcyjnej – każdy ze wspólników odpowiadających bez ograniczenia za zobowiązania spółki;
2. w stosunku do osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – każdy, kto na podstawie ustawy, umowy spółki lub statutu ma prawo do prowadzenia spraw dłużnika i do jego reprezentowania, samodzielnie lub łącznie z innymi osobami;
3. w stosunku do przedsiębiorstwa państwowego – także organ założycielski;
4. w stosunku do jednoosobowej spółki Skarbu Państwa – także pełnomocnik Rządu, państwowa osoba prawna, organ lub inna jednostka uprawniona do wykonywania praw z akcji lub udziałów należących do Skarbu Państwa;
5. w stosunku do osoby prawnej, spółki jawnej, spółki partnerskiej oraz spółki komandytowej i komandytowo-akcyjnej, będących w stanie likwidacji – każdy z likwidatorów;
6. w stosunku do osoby prawnej wpisanej do Krajowego Rejestru Sądowego – kurator ustanowiony na podstawie art. 42 § 1 ustawy – Kodeks cywilny;
7. w stosunku do dłużnika, któremu została udzielona pomoc publiczna o wartości przekraczającej 100 000 euro – organ udzielający pomocy;
8. w stosunku do dłużnika, wobec którego prowadzona jest egzekucja przez zarząd przymusowy albo przez sprzedaż przedsiębiorstwa, na podstawie Kodeksu postępowania cywilnego – zarządca ustanowiony w tym postępowaniu.

W przypadku wniosku o ogłoszenie upadłości złożonego przez dłużnika rozumieć należy zarówno dłużnika-osobę fizyczną, jak i dłużnika osobę prawną albo osobę ustawową działającą zgodnie z właściwymi regułami ustrojowymi w odniesieniu do reprezentacji dłużnika.

Wraz z wnioskiem o ogłoszenie upadłości dłużnik jest obowiązany złożyć oświadczenie na piśmie co do prawdziwości danych zawartych we wniosku.

W zależności od podmiotu składającego wniosek ustawodawca przewidział różne rygory formalne:

Wniosek o ogłoszenie upadłości firmy można złożyć przez pełnomocnika. Pełnomocnikiem może być każda osoba uprawniona do występowania w postępowaniu sądowym w charakterze pełnomocnika. Pełnomocnik powinien być należycie umocowany.

Wniosek o ogłoszenie upadłości firmy może zgłosić każdy z wierzycieli osobistych dłużnika, bez względu na wysokość wierzytelności i bez względu na to, czy wierzyciel osobisty ma zabezpieczenie na składnikach majątku dłużnika.

Upadłość firmy – terminy i sankcja

Zgłoszenie przez dłużnika wniosku o ogłoszenie upadłości obwarowane jest terminem, albowiem dłużnik powinien tego dokonać nie później niż w terminie trzydziestu dni od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości.

Jeżeli dłużnikiem jest osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, obowiązek ten spoczywa na każdym, kto na podstawie ustawy, umowy spółki lub statutu ma prawo do prowadzenia spraw dłużnika i do jego reprezentowania, samodzielnie lub łącznie z innymi osobami.

Osoby powyżej wymienione ponoszą odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną wskutek niezłożenia wniosku w określonym terminie, chyba że nie ponoszą winy.

Osoby te mogą uwolnić się od odpowiedzialności, w szczególności jeżeli wykażą, że w terminie wskazanym przepisami do złożenia wniosku o upadłość firmy, otwarto postępowanie restrukturyzacyjne albo zatwierdzono układ w postępowaniu o zatwierdzenie układu.

Szkoda wyrządzona zostaje wierzycielowi i polega na ograniczeniu wielkości jego zaspokojenia wskutek uszczuplenia majątku, który posłuży mu później do zaspokojenia w drodze egzekucji.

Jeżeli majątek firmy posiada wartość większą od jej zobowiązań i w wyniku postępowania upadłościowego wierzyciel uzyska pełne zaspokojenie, szkoda w ogóle nie powstanie.

W przypadku dochodzenia odszkodowania przez wierzyciela niewypłacalnego dłużnika domniemywa się, że szkoda obejmuje wysokość niezaspokojonej wierzytelności tego wierzyciela wobec dłużnika.

Ustalenie wysokości szkody wymaga więc przeprowadzenia symulacji postępowania upadłościowego, co trudno byłoby zrobić wierzycielowi, który nie ma pełnych informacji na temat majątku dłużnika.

Marginalnie należy wskazać, że termin trzydziestodniowy został wprowadzony nowelizacją obowiązującą od 1 stycznia 2016 roku. Wcześniej przepisy przewidywały termin dwutygodniowy do złożenia wniosku.

Co do podstaw do ogłoszenia upadłości firmy, które zostały już przedstawione, wskazać należy, że precyzyjne ustalenie daty niewypłacalności firmy w wypadku przesłanki “utraty zdolności do wykonywania wymagalnych zobowiązań” nie jest proste.

Ustalenie tej daty wymaga każdorazowo szerokiej i wnikliwej analizy sytuacji przedsiębiorstwa dłużnika celem ustalenia daty zaistnienia obowiązku złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości.

Zasadniczo sam dłużnik będący osobą fizyczną oraz członkowie zarządu i likwidatorzy, nie ponoszą odpowiedzialności za niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości w czasie, gdy prowadzona jest egzekucja przez zarząd przymusowy albo przez sprzedaż przedsiębiorstwa, na podstawie przepisów KPC, jeżeli obowiązek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości powstał w czasie prowadzenia egzekucji.

Jest to uzasadnione faktem braku dostępu tych osób do informacji o aktualnym stanie przedsiębiorstwa, a zatem także i wiedzy co do konieczności złożenia wniosku.

Nie oznacza to odebrania prawa do złożenia wniosku, a jedynie zdjęcie odpowiedzialności za okres, kiedy faktycznie nie wykonują swoich funkcji z racji prowadzenia przez wierzyciela egzekucji we wspomnianym trybie.

Właściwość sądu w postępowaniu upadłościowym

Sprawy o ogłoszenie upadłości firmy (bankructwo firmy) rozpoznaje sąd upadłościowy w składzie trzech sędziów zawodowych. Sądem upadłościowym jest sąd rejonowy – sąd gospodarczy.

Sądem właściwym w sprawie o ogłoszenie upadłości jest sąd dla głównego ośrodka podstawowej działalności dłużnika. Ustawodawca reguluje pojęcie “główny ośrodek podstawowej działalności” w ten sposób, że jest to miejsce, w którym dłużnik regularnie zarządza swoją działalnością o charakterze ekonomicznym (innymi słowy, gospodarczym, co wyklucza np. miejsce prowadzenia działalności marketingowej, wizerunkowej itp.) i które jako takie jest rozpoznawalne dla osób trzecich.

Chodzi tu więc o element subiektywny – regularne zarządzanie działalnością o charakterze ekonomicznym, i element obiektywny – rozpoznawalność dla osób trzecich.

Ustawa wskazuje również na trzy domniemania odnośnie do głównego ośrodka podstawowej działalności. Domniemania te są różne w zależności od tego, jakich podmiotów dotyczą:

1. w przypadku osób prawnych (art. 33 KC) i osób ustawowych (art. 33¹ KC) domniemywa się, że głównym ich ośrodkiem podstawowej działalności jest miejsce siedziby. Siedziba podlega ujawnieniu w odpowiednim rejestrze;
2. w przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą lub zawodową domniemywa się, że głównym ośrodkiem jej podstawowej działalności jest główne miejsce wykonywania działalności gospodarczej lub zawodowej;
3. w przypadku każdej innej osoby fizycznej (tzn. osoby fizycznej, która nie prowadzi działalności gospodarczej ani zawodowej) domniemywa się, że głównym ośrodkiem podstawowej działalności jest miejsce zwykłego pobytu tej osoby.

Jeżeli okaże się, że wniosek o ogłoszenie upadłości firmy został zgłoszony w niewłaściwym sądzie, to nastąpi przekazanie sprawy do sądu właściwego na mocy wydanego postanowienia.

Postępowanie w przedmiocie ogłoszenia upadłości

Uczestnikiem postępowania o ogłoszenie upadłości jest każdy, kto złożył wniosek o ogłoszenie upadłości, oraz dłużnik.

Co do zasady Sąd rozpoznaje sprawę na posiedzeniu niejawnym. Postanowienie w sprawie ogłoszenia upadłości firmy sąd wydaje w terminie dwóch miesięcy od dnia złożenia wniosku.

Wniosek o ogłoszenie upadłości nieodpowiadający wymogom określonym w ustawie lub nienależycie opłacony zostanie zwrócony.

W przypadku, został on zgłoszony przez wnioskodawcę reprezentowanego przez adwokata lub radcę prawnego zwrot nastąpi bez wezwania o uzupełnienie lub opłacenie wniosku.

Natomiast jeśli sam wnioskodawca złoży wniosek nieodpowiadający wymogom określonym w ustawie lub nienależycie opłacony najpierw zostanie on wezwany przez sąd do uzupełnienia braków formalnych, a dopiero w razie niewykonania zobowiązania, wniosek zostanie zwrócony.

Wniosek zostanie zwrócony także, jeżeli na skutek braku lub wskazania nieprawidłowego adresu dłużnika lub niewykonania innych zarządzeń nie można nadać sprawie dalszego biegu.

Ogłoszenie upadłości firmy

Ogłoszenie upadłości firmy następuje postanowieniem, jak już wskazano, wydanym w terminie dwóch miesięcy od dnia złożenia wniosku. Co do zasady, postanowienie o ogłoszeniu upadłości jest skuteczne i wykonalne z dniem jego wydania.

Data wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości firmy jest datą upadłości. Takie postanowienie zostaje obwieszczone publicznie oraz doręczone syndykowi po uprzednim powiadomieniu go o ogłoszeniu upadłości, upadłemu albo jego spadkobiercy oraz wierzycielowi, który żądał ogłoszenia upadłości.

Udało się ogłosić upadłość firmy i co dalej?

Skutki ogłoszenia upadłości firmy

Ogłoszenie upadłości wywiera następujące skutki co do osoby upadłego:

1. obowiązek wskazania i wydania całego majątku syndykowi;
2. obowiązek wydania ksiąg rachunkowych, ewidencji podatkowych, dokumentacji dotyczącej działalności, majątku oraz rozliczeń, a także korespondencji;
3. obowiązek złożenia sędziemu-komisarzowi oświadczenia na piśmie stwierdzającego wykonanie obowiązków wskazanych wyżej;
4. obowiązek udzielenia sędziemu-komisarzowi oraz syndykowi wszelkich wyjaśnień na temat majątku.

Obowiązek wydania majątku obejmuje wszystkie jego składniki, które znajdują się w posiadaniu dłużnika. Obowiązek z kolei wskazania majątku obejmuje wszystkie jego elementy znajdujące się w posiadaniu osób trzecich.

Wydanie majątku następuje w drodze czynności faktycznych. Elementem wydania majątku jest także wskazanie osobom ochraniającym mienie upadłego syndyka jako nowej osoby uprawnionej do korzystania z tego mienia.

Na skutek wydania majątku syndykowi dłużnik nie przestaje być właścicielem swojego mienia. Traci jedynie prawo zarządzania majątkiem oraz korzystania z niego i rozporządzania nim. Nie jest zobowiązany zatem do przeniesienia własności na syndyka, a jedynie przenosi posiadanie.

Z dniem ogłoszenia upadłości majątek upadłego staje się masą upadłości, która służy zaspokojeniu wierzycieli upadłego. Przy czym zaspokojenie wierzycieli następuje w pieniądzu.

W skład masy upadłości wchodzą należące do upadłego składniki mienia będące w posiadaniu upadłego oraz (prawnym, jak i bezprawnym) osób trzecich. W jej skład nie wchodzą pasywa.

Rolą syndyka może być windykacja do masy składników mienia w bezprawnym posiadaniu osób trzecich. Syndyk sporządza spis nieobjętych przez syndyka składników majątku upadłego, w tym składników majątku nieobjętych na skutek czynności bezskutecznych.

Niektóre składniki majątkowe upadłego albo nie podlegają transferowi do masy upadłości, albo zostaną z niej wyłączone na rzecz upadłego. Majątkiem tym upadły może swobodnie dysponować, z wyłączeniem syndyka masy upadłości.

Katalog przedmiotowych jest wskazany ustawie Prawa Upadłościowego, np. w przepisie art. 63.

Z masy upadłości wyłączone są mienie, które jest wyłączone od egzekucji według przepisów kodeksu postępowania cywilnego, wynagrodzenie za pracę upadłego w części niepodlegającej zajęciu, kwota uzyskana z tytułu realizacji zastawu rejestrowego lub hipoteki, jeżeli upadły pełnił funkcję administratora zastawu lub hipoteki, w części przypadającej zgodnie z umową powołującą administratora pozostałym wierzycielom oraz środki pieniężne znajdujące się na rachunku będącym przedmiotem blokady rachunku podmiotu kwalifikowanego w rozumieniu ordynacji podatkowej.

Ustalenie przez syndyka składu masy upadłości następuje przez sporządzenie spisu inwentarza oraz spisu należności. W spisie inwentarza syndyk ujmuje:

1. prawa;
2. objęte ruchomości;
3. nieruchomości;
4. środki pieniężne zgromadzone w kasie i na rachunkach bankowych.

Ogłoszenie upadłości spółki stanowi również przyczynę rozwiązania spółki handlowej, co następuje z mocy prawa.

Postępowanie upadłościowe firmy

Postępowanie podzielone jest na dwie fazy: postępowanie w przedmiocie:

• ogłoszenia upadłości (prowadzone pod sygnaturą GU)
• i właściwe postępowanie upadłościowe (prowadzone pod sygnaturą GUp), które ma miejsce po ogłoszeniu upadłości firmy.

Celem tego pierwszego jest rozstrzygnięcie, czy w danym stanie sprawy powinno nastąpić ogłoszenie upadłości. W ramach tego drugiego realizowane są już właściwe cele.

Po ogłoszeniu upadłości firmy postępowanie upadłościowe toczy się w sądzie upadłościowym, który ogłosił upadłość.

W postanowieniu o ogłoszeniu upadłości powoływany jest syndyk, który:

• niezwłocznie obejmuje majątek upadłego,
• zarządza nim,
• zabezpiecza go przed zniszczeniem,
• uszkodzeniem
• lub zabraniem go przez osoby postronne oraz przystępuje do jego likwidacji.

Wierzyciel osobisty upadłego, który chce uczestniczyć w postępowaniu upadłościowym firmy, jeżeli niezbędne jest ustalenie jego wierzytelności, powinien w terminie oznaczonym w postanowieniu o ogłoszeniu upadłości zgłosić sędziemu-komisarzowi swoją wierzytelność.

To czy zgłoszona wierzytelność znajduje potwierdzenie w księgach rachunkowych lub innych dokumentach upadłego, albo we wpisach w księdze wieczystej lub rejestrach sprawdza syndyk, a ponadto wzywa upadłego do złożenia w zakreślonym terminie oświadczenia, czy wierzytelność uznaje.

Syndyk niezwłocznie po upływie terminu do zgłoszenia wierzytelności i sprawdzeniu zgłoszonych wierzytelności sporządza listę wierzytelności, nie później niż w terminie dwóch miesięcy od upływu okresu przewidzianego do zgłaszania wierzytelności.

Przedmiotowe podlega zaskarżeniu, prostowaniu, uzupełnieniu i zatwierdzaniu.

Zawarcie układu

W postępowaniu upadłościowym istnieje możliwość zawarcia układu pomiędzy upadłym a jego wierzycielami. W konsekwencji upadłość firmy może osiągnąć swój cel w inny sposób niż poprzez likwidację masy upadłości.

Z teoretycznego punktu widzenia możliwe jest umorzenie postępowania upadłościowego i złożenie wniosku restrukturyzacyjnego.

Zawarcie układu w upadłości zapobiega wykreśleniu z rejestru upadłego będącego jednostką organizacyjną, a po prawomocnym zatwierdzeniu układu sąd wydaje postanowienie o zakończeniu postępowania.

Wymogi, którym powinny odpowiadać propozycje układowe określone są przepisami. Propozycje układowe w postępowaniu upadłościowym mogą zgłosić upadły, wierzyciel oraz syndyk.

W postępowaniu upadłościowym można dopuścić zawarcie układu:

1. typu restrukturyzacyjnego,
2. bądź likwidacyjnego.

Likwidacja majątku firmy

Po ogłoszeniu upadłości firmy, syndyk niezwłocznie przystępuje do sporządzenia spisu inwentarza i oszacowania masy upadłości oraz sporządzenia planu likwidacyjnego.

Syndyk składa sędziemu-komisarzowi spis inwentarza wraz z planem likwidacyjnym w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia upadłości.

Plan likwidacyjny powinien określać proponowane sposoby sprzedaży składników majątku upadłego, w szczególności sprzedaży przedsiębiorstwa, termin sprzedaży, preliminarz wydatków oraz ekonomiczne uzasadnienie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Niedotrzymanie go przez syndyka może skutkować ewentualną odpowiedzialnością dyscyplinarną syndyka. Niekiedy, w szczególności w przypadku problemów z faktycznym objęciem masy upadłości albo z uwagi na rozmiar masy upadłości, dochowanie tego terminu może być utrudnione.

Dokumenty przygotowywane przez syndyka stanowią źródło wiedzy o postępowaniu upadłościowym firmy dla sędziego-komisarza, sądu upadłościowego, jak i dla każdej osoby zainteresowanej przebiegiem postępowania upadłościowego:

• upadłego,
• wierzycieli,
• potencjalnych nabywców składników mienia z masy upadłości.

Wszczęcie likwidacji masy upadłości firmy nie następuje jednocześnie z chwilą ogłoszenia upadłości.

Syndyk przeprowadza likwidację masy upadłości dopiero po sporządzeniu spisu inwentarza i sprawozdania finansowego albo po złożeniu pisemnego sprawozdania ogólnego.

Przewidywane są jednak od tej zasady pewne wyjątki. Po pierwsze, sędzia-komisarz może wstrzymać likwidację masy upadłości do czasu uprawomocnienia się postanowienia o ogłoszeniu upadłości w firmie.

Po drugie, przed rozpoczęciem likwidacji masy upadłości syndyk może sprzedać ruchomości, jeżeli jest to potrzebne na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego.

Ponadto syndyk może sprzedać ruchomości, które ulegają szybkiemu zepsuciu lub wskutek opóźnienia sprzedaży straciłyby znacznie na wartości albo których przechowanie pociąga za sobą koszty zbyt wysokie w stosunku do ich wartości.

Zakończenie procesu likwidacji masy upadłości przede wszystkim jest uzależnione od zjawiska podaży i popytu na rynku.

Zbywanie składników majątkowych przez syndyka powinno prowadzić do poszanowania prawa własności upadłego, w tym znaczeniu, że nie może nastąpić po oczywiście zaniżonych cenach.

Syndyk jest obowiązany do podejmowania działań umożliwiających zakończenie likwidacji w ciągu 6 miesięcy od dnia ogłoszenia upadłości, jednak niekiedy to jest niemożliwe.

Celem likwidacji majątku firmy jest zamiana wszystkich składników jego majątku na środki pieniężne, które następnie zostaną na drodze planu podziału rozdzielone pomiędzy wierzycieli.

Sprawna i efektywna likwidacja masy upadłości jest warunkiem koniecznym osiągnięcia pozytywnego efektu postępowania, czyli maksymalnego możliwego zaspokojenia wierzycieli.

UWAGA: w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej, przedsiębiorca jest odpowiedzialny za wszystkie długi wobec swoich wierzycieli swoim całym majątkiem, a więc ruchomościami i nieruchomościami, które nawet nie miały nigdy nic wspólnego z działalnością którą prowadził przedsiębiorca!

Umorzenie postępowania upadłościowego firmy

Postępowanie zostanie przez sąd umorzone postanowieniem w następujących wypadkach:

1. majątek pozostały po wyłączeniu z niego przedmiotów majątkowych dłużnika obciążonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania;
2. wierzyciele zobowiązani uchwałą zgromadzenia wierzycieli albo postanowieniem sędziego-komisarza nie złożyli w wyznaczonym terminie zaliczki na koszty postępowania, a brak jest płynnych funduszów na te koszty;
3. wszyscy wierzyciele, którzy zgłosili swoje wierzytelności, żądają umorzenia postępowania.

Takie postanowienie doręczane jest upadłemu, syndykowi oraz członkom rady wierzycieli, a ponadto obwieszczane publicznie. Prawomocne postanowienie jest podstawą do wykreślenia wpisów dotyczących upadłości w księdze wieczystej i w rejestrach.

Natomiast z dniem uprawomocnienia się postanowienia upadły odzyskuje prawo zarządzania swoim majątkiem i rozporządzania jego składnikami i wydawane są upadłemu niezwłocznie jego majątek, księgi, korespondencja i dokumenty.

Ile kosztuje ogłoszenie upadłości firmy?

Ogłoszenie upadłości firmy nie kosztuje wiele, sama opłata sądowa od wniosku o ogłoszenie upadłości wynosi 30 zł. Jeśli natomiast chodzi o koszty postępowania prowadzonego już po ogłoszeniu upadłości przedsiębiorcy, to ich wysokość zależy od czasu trwania samego postępowania, a także czynności jakie wykonać musiał syndyk.

Wybrane specjalnie dla Ciebie:

• Upadłość firmy – o czym musisz wiedzieć? [PORADNIK] 2019
• Ogłoszenie upadłości firmy a pracownicy i zobowiązania
• [SPRAWDŹ] Ile trwa ogłoszenie upadłości konsumenckiej!
• Upadłość konsumencka BEZ majątku [krok po kroku]
• Jak zacząć wychodzić z długów? czy warto ogłosić upadłość konsumencką?
• Mam kilku komorników, czy mogę starać się o upadłość konsumencką?
• Niezgłoszenie wniosku o upadłość we właściwym czasie a odpowiedzialność karna

(6 votes, average: 4,33 out of 5)

Loading...