Wniosek o kontakt telefoniczny z tymczasowo aresztowanym wzór

Jak napisać wniosek o kontakt telefoniczny z tymczasowo aresztowanym? Taką pisemną prośbę przygotowuje sam aresztowany, który podczas pobytu w areszcie śledczym pragnie utrzymywać kontakt z osobami bliskimi. Wniosek w tej sprawie dotyczy również kontaktu aresztowanego z obrońcą czy radcą prawnym. Poza możliwością wykonywania połączeń telefonicznych aresztowanemu przysługuje także prawo do widzeń z osobami bliskimi, jednak wniosek o widzenie składają już osoby zainteresowane wejściem na teren aresztu śledczego, by zobaczyć się z osadzonym.

SPIS TREŚCI:

Wstęp

Jak zatem sporządzić wniosek o kontakt telefoniczny z tymczasowo aresztowanym, aby był skuteczny i umożliwił rozmowę telefoniczną z osadzonym? we wniosku powinny znaleźć się wszystkie niezbędne elementy i informacje spełniające formalne wymagania. Aby ułatwić Ci sporządzenie takiego pisma, przygotowaliśmy gotowy do wypełnienia wzór, który pobierzesz poniżej:

Wniosek o kontakt telefoniczny z tymczasowo aresztowanym wzór

Wniosek o kontakt telefoniczny z tymczasowo aresztowanym

Jak uzyskać zgodę na kontakt telefoniczny z tymczasowo aresztowanym?

Kontakt z osobą tymczasowo aresztowaną jest mocno ograniczony. Warto jednak dążyć do utrzymania bliskich więzi z osadzonym w areszcie, ponieważ środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania ma prawo być stosowany nawet przez wiele miesięcy.

Dawniej aresztowany nie mógł korzystać z aparatu telefonicznego, jednak dzisiaj przysługuje mu takie prawo, jeśli jego wniosek o kontakt telefoniczny z tymczasowo aresztowanym zostanie rozpatrzony pozytywnie.

Oczywiście, z reguły rozmowy telefoniczne z osadzonym odbywają się na koszt rozmówcy lub na koszt własny aresztowanego. W nielicznych, uzasadnionych przypadkach dyrektor aresztu zgadza się pokrywać ten wydatek ze środków AŚ.

Jak uzyskać zgodę na kontakt telefoniczny z osadzonym? Wniosek w tej sprawie może złożyć sam tymczasowo aresztowany, kierując go do organu prowadzącego postępowanie, czyli do prokuratora prowadzącego postępowanie przygotowawcze lub do sądu.

W piśmie powinien on ująć dane osoby, z którą chce się kontaktować, określając przy tym rodzaj łączących go z nią relacji (stopień pokrewieństwa).

Kontakty telefoniczne aresztowanego ze wskazanymi osobami odbywają się na określonych zasadach oraz dopiero po otrzymaniu zgody prokuratora lub sądu.

Z reguły realizacja rozmów aresztowanych z bliskimi odbywa się według kolejności zgłoszeń, przy czym pierwszeństwo mają te osoby, które chcą porozmawiać z obrońcą lub pełnomocnikiem – adwokatem, bądź radcą prawnym.

Kontakt telefoniczny tymczasowo aresztowanego z rodziną jest ograniczony do jednej rozmowy dziennie, trwającej nie więcej niż 5 minut. Czas trwania rozmowy nie jest limitowany w przypadku kontaktów z obrońcą, radcą prawnym lub adwokatem.

Poza tym dokładna długość rozmowy określana jest indywidualnie przez kierownictwo konkretnego aresztu śledczego. Może być więc nieco dłuższa.

Co powinien zawierać wniosek o kontakt telefoniczny z aresztowanym?

Osadzony, który chce uzyskać zgodę na rozmowy z obrońcą czy osobą bliską, powinien wypełnić wzór wniosku o kontakt telefoniczny z tymczasowo aresztowanym, a następnie złożyć go na ręce wniosek do organu aktualnie prowadzącego postępowanie.

Na pierwszym etapie będzie to prokurator, a później sąd. Jeśli któryś z tych organów odmówi wyrażenia zgody na rozmowy telefoniczne, aresztowanemu przysługuje prawo złożenia zażalenia.

Warto pamiętać o tym z uwagi na fakt, że prokurator i sąd mogą odrzucić wniosek o kontakt telefoniczny, jeśli podejrzewają, że ma on służyć bezprawnemu utrudnianiu postępowania karnego lub podżeganiu do popełnienia przestępstwa.

Wniosek o zgodę na kontakt telefoniczny z tymczasowo aresztowanym poza danymi samego aresztowanego musi zawierać również:

numer telefonu osoby lub osób, z którymi tymczasowo aresztowany chce się kontaktować,
dane osób, z którymi tymczasowo aresztowany chce się kontaktować,
stopień pokrewieństwa osób, z którymi tymczasowo aresztowany chce się kontaktować.

Wniosek o widzenia

Podczas gdy wzór wniosku o zezwolenie na kontakt telefoniczny tymczasowo aresztowanego wypełnia sam aresztowany, wniosek o widzenie z tymczasowo aresztowanym przygotowuje już osobno każda osoba, która chciałaby zostać do takiego kontaktu dopuszczona.

Tymczasowo aresztowany ma bowiem prawo zarówno do kontaktu telefonicznego i listownego, jak i osobistego. Jest on oczywiście ograniczony – z reguły do jednego spotkania w miesiącu – jednak konkretna częstotliwość spotkań to kwestia zależna od zasad przyjętych w danym areszcie śledczym.

Nieograniczona przepisami jest natomiast lista osób, które mogą zostać do takiego kontaktu z osadzonym w areszcie dopuszczone.

Składając pismo o zgodę na widzenia, należy trzymać się podobnych zasad, co przy składaniu wniosku o kontakt telefoniczny. Podanie adresuje się więc do organu, który aktualnie prowadzi sprawę – prokuratora lub sądu. Wniosek musi zawierać:

dokładne dane osoby ubiegającej się o zgodę na widzenia: imię i nazwisko, adres zamieszkania, numer PESEL, numer dokumentu tożsamości;
dane osoby tymczasowo aresztowanej,
określenie stopnia pokrewieństwa pomiędzy wnioskodawcą a osobą tymczasowo aresztowaną,
dane organu, do którego składany jest wniosek,
sygnaturę (numer) sprawy.

Organ, do którego kierowane jest pismo z prośbą o widzenia, nie ustala terminów spotkań z aresztowanym. Kwestie te uzależnione są bowiem od zasad panujących w danym areszcie śledczym. Zazwyczaj informacje dotyczące dni i godzin wizyt dostępne są na stronie internetowej aresztu.

Widzenia z tymczasowo aresztowanym odbywają się w specjalnie przygotowanej do tego celu sali i są nadzorowane przez funkcjonariuszy. Każde takie spotkanie jest limitowane czasowo – najczęściej trwa do 60 minut. Istnieją także tak zwane widzenia bezdozorowe, o które trzeba złożyć osobny wniosek.

Jeśli kontaktem z osadzonym w areszcie zainteresowane jest jego dziecko, sprawa wygląda nieco inaczej. Wniosek o widzenie może złożyć za małoletniego jego przedstawiciel ustawowy, na przykład drugi rodzic.

Poza otrzymaniem zgody prokuratora lub sądu nieletni musi spełnić jeszcze jeden warunek – jego spotkanie z aresztowanym może odbyć się wyłącznie pod opieką przedstawiciela ustawowego lub pełnoletniej osoby bliskiej, pozostającej na wolności.

Jeśli taka osoba nie otrzyma zgody na widzenie, nie będzie mogła lub nie będzie chciała z niej skorzystać, spotkanie może nadzorować pracownik aresztu wyznaczony do tej roli przez dyrektora zakładu lub jego funkcjonariusz.