Wniosek o demoralizację nieletniego WZÓR

Jak napisać wniosek o demoralizację nieletniego? Demoralizacja nieletniego ma miejsce w przypadku, kiedy jego rozprężenie moralne prowadzi do dopuszczania się różnego typu czynów zabronionych. Wniosek o demoralizację nieletniego mogą złożyć zarówno jego opiekunowie, jak i organy ścigania czy dyrektor szkoły. Sprawa o demoralizację bywa wszczynana również z urzędu, jeśli małoletni popełni czyn ścigany.

Wstęp

wniosek-o-demoralizacje-nieletniego-wzor-pdf-docJak napisać i jak złożyć wniosek do sądu rodzinnego o demoralizację oraz jak wygląda sprawa w sądzie dla nieletnich o demoralizację? aby ułatwić Ci sporządzenie takiego pisma, przygotowaliśmy gotowy do wypełnienia wzór wniosku, który pobierzesz poniżej:

Wniosek o demoralizację nieletniego wzór

wniosek-o-demoralizacje-nieletniego-wzor-pdf-doc

Wniosek o demoralizację nieletniego wzór

Demoralizacja co to?

Co to znaczy demoralizacja? Demoralizacją określa się rozprężenie moralne i brak dyscypliny, które prowadzą do dopuszczania się różnego rodzaju czynów zabronionych.

Osobą zdemoralizowaną nazywa się potocznie osoby młode, które zachowują się w niezgodnie z zasadami, tj. których zachowanie w negatywny sposób odbiega od ogólnie przyjętych norm moralnych i społecznych.

Jakie są przejawy demoralizacji?

Przejawy demoralizacji nieletnich to takie zachowania wśród młodzieży poniżej 18 roku życia, jak:

  • palenie papierosów,
  • spożywanie alkoholu,
  • zażywanie narkotyków,
  • stosowanie agresji i przemocy,
  • wandalizm,
  • przedwczesne podejmowanie życia seksualnego,
  • wulgarne słownictwo,
  • wagarowanie,
  • uciekanie z domu.

Każde z tych zachowań może stanowić podstawę do wszczęcia postępowania w sprawach nieletnich w sądzie rodzinnym.

Za demoralizację nieletnich można spodziewać się kary uzależnionej od przejawów demoralizacji. Sąd rodzinny może zasądzić między innymi o zastosowaniu środków wychowawczych lub poprawczych, takich jak:

  • upomnienie,
  • przeproszenie pokrzywdzonego,
  • naprawienie wyrządzonej szkody,
  • odpowiedzialny nadzór rodziców,
  • nadzór kuratora,
  • skierowanie do ośrodka kuratorskiego,
  • umieszczenie w młodzieżowym ośrodku wychowawczym lub w młodzieżowym ośrodku socjoterapii,
  • umieszczenie w placówce leczniczej,
  • umieszczenie w zakładzie poprawczym.

 

Kiedy występuje demoralizacja nieletniego?

Polskie prawo nie definiuje pojęcia demoralizacji nieletniego. Również  w przypadku dzieci i młodzieży o demoralizacji mówi się więc, kiedy ma miejsce odrzucenie obowiązujących norm moralnych, prowadzące do łamania prawa czy rozwiązłości obyczajów.

Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich wskazuje kilka sytuacji, w których mamy do czynienia z demoralizacją nieletniego. Jest to:

  • naruszanie zasad współżycia społecznego,
  • popełnienie czynu zabronionego,
  • systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego
  • używanie alkoholu lub innych środków odurzających,
  • uprawianie nierządu,
  • włóczęgostwo,
  • udział w grupach przestępczych.

Kiedy rodzić demoralizuje dziecko?

W demoralizacji nieletnich uczestniczyć mogą również rodzice, odpowiedzialni za proces wychowawczy dziecka. W przypadku większości przejawów demoralizacji nieletni pochodzą bowiem z rodzin określonego typu – w których rodzice mają na postępowanie swoich dzieci wpływ minimalny lub nie mają żadnego, bądź w których to oni sami demoralizują dziecko.

Rodzic może demoralizować dziecko, jeśli w jego obecności nadużywa alkoholu, dopuszcza się czynów zabronionych, zażywa narkotyki, jest agresywny czy używa wulgaryzmów.

Gdzie zgłosić demoralizację?

Zawiadomienie o demoralizacji nieletniego można zgłosić między innymi na policję. Jej zadaniem jest rozpoznawanie środowisk, w których nieletni mogą być szczególnie narażeni na demoralizację, a także ściganie sprawców przestępstw, które były popełniane przeciwko nieletnim lub wspólnie z nieletnimi.

Policja podejmuje także działanie prewencyjne. Obejmuje programem Niebieskiej Karty rodziny, w których stosowana jest przemoc. Jeśli policjant dowie się o demoralizacji nieletniego, powinien udokumentować stwierdzenie takiego faktu w formie notatki służbowej.

O demoralizacji w sprawie nieletniego można powiadomić także sąd rodzinny. Najczęściej robi to szkoła – pedagog czy dyrektor – którzy uprzednio wzywają do placówki rodziców dziecka na rozmowy. Jeśli ci nie wykazują zainteresowania rozwiązaniem problemu, szkoła powiadamia policję lub sąd.

 

Jak zgłosić demoralizację nieletniego?

Sprawa demoralizacji nieletniego powinna trafić do sądu rodzinnego. Aby zgłosić takie zachowanie dziecka, można wypełnić wzór wniosku do sądu rodzinnego o demoralizację. Z pismem ma prawo wystąpić:

  • rodzic,
  • funkcjonariusz policji,
  • dyrektor szkoły,
  • prokurator,
  • dowolna osoba trzecia.

Kara za demoralizację zostanie wymierzona po zbadaniu warunków w miejscu zamieszkania, po dokonaniu wywiadu środowiskowego oraz po poznaniu sytuacji szkolnej nieletniego.

Później może zostać ustanowiony nadzór kuratorski, umieszczenie w ośrodku wychowawczym czy w rodzinie zastępczej.

Jeśli wgląd w sytuacje rodziny wykaże, że opiekunowie uchylają się od wykonania nakazów sądu, może na nich zostać nałożona kara pieniężna wynosząca od 50 do 1500 zł.

Jak wygląda sprawa w sądzie o demoralizację?

Po złożeniu pisma, jakim jest wzór wniosku o demoralizację nieletniego, sprawa prowadzona jest na podstawie postępowania wyjaśniającego. W toku postępowania:

gromadzi się dowody,

przeprowadza się wywiad środowiskowy,

przesłuchuje się świadków.

Rezultatem postępowania może być natomiast (w zależności od wagi popełnionych czynów):

  • upomnienie,
  • zobowiązanie do zmiany postępowania, szczególnie do naprawienia wyrządzonych szkód,
  • ustanowienie nadzoru odpowiedzialnego rodzica lub opiekuna,
  • ustanowienie nadzoru organizacji społecznej lub kuratora,
  • skierowanie do instytucji o charakterze wychowawczym.

Sąd dysponuje również możliwością umieszczenia nieletniego w rodzinie zastępczej, w ośrodku wychowawczym lub zakładzie poprawczym.

W sprawach dotyczących nieletnich należy kierować się w głównej mierze jego dobrem. Rozumie się przez to chęć osiągnięcia korzystnych zmian w zachowaniu oraz w osobowości. Zmiany te mają zapobiegać dalszemu wykonywaniu czynów niedozwolonych.

Kluczowe jest odpowiednie rozpoznanie:

  • cech osobowości nieletniego,
  • jego temperamentu, inteligencji,
  • cech osobowości,

co może umożliwić odpowiednie dobranie działań, mających na celu zapobieganie rozwojowi demoralizacji. Działania te mają doprowadzić również do umożliwienia odpowiedniego funkcjonowania małoletniego w życiu osobistym oraz społecznym.

 

Podsumowanie

Każdy, kto był świadkiem jakiegoś zdarzenia i stwierdził istnienie okoliczności, które mogą świadczyć o demoralizacji dziecka, ma społeczny obowiązek przeciwdziałania tej demoralizacji, a przede wszystkim ma obowiązek zawiadomienia o tym Policji lub prokuratury.

Sąd wtedy wszczyna postępowanie wyjaśniające w sprawie demoralizacji nieletniego, próbując ustalić szczegóły sprawy poprzez zbadanie sytuacji nieletniego dziecka, np. poprzez wywiad środowiskowy.

Demoralizacja nieletnich jest bardzo groźna z wielu powodów, najczęściej demoralizacji nieletniego towarzyszy zaniedbanie obowiązku szkolnego, który obejmuje każde dziecko poniżej osiemnastego roku życia. Demoralizacji nieletniego często też towarzyszą okoliczności mające wpływ na dalszą przyszłość dziecka, a więc:

  • problemy z przejściem do następnej klasy,
  • brak postępu w nauce,
  • wagarowanie,
  • itp.

*Poprzez powyższe, szybkie zawiadomienie sądu rodzinnego o postępowaniu nieletniego świadczącym o demoralizacji jest niezmiernie ważne i istotne na dalsze losy takiego dziecka.

Podstawa prawna:

Art. 4. – [Zawiadomienie o okolicznościach świadczących o demoralizacji lub popełnieniu czynu karalnego] – Postępowanie w sprawach nieletnich.

§ 1.Każdy, kto stwierdzi istnienie okoliczności świadczących o demoralizacji nieletniego, w szczególności naruszanie zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego lub kształcenia zawodowego, używanie alkoholu lub innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia, uprawianie nierządu, włóczęgostwo, udział w grupach przestępczych, ma społeczny obowiązek odpowiedniego przeciwdziałania temu, a przede wszystkim zawiadomienia o tym rodziców lub opiekuna nieletniego, szkoły, sądu rodzinnego, Policji lub innego właściwego organu.

§ 2.Każdy, dowiedziawszy się o popełnieniu czynu karalnego przez nieletniego, ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym sąd rodzinny lub Policję.

§ 3.Instytucje państwowe i organizacje społeczne, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przez nieletniego czynu karalnego ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym sąd rodzinny lub Policję oraz przedsięwziąć czynności niecierpiące zwłoki, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów popełnienia czynu.

Podobne wzory pism:

Oceń mój artykuł:
1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...
Wpis pochodzi z kategorii: ,

O autorze